Οδηγίες για τους συνεργάτες του περιοδικού Παρνασσός
Το περιοδικό Παρνασσός φιλοξενεί πρωτότυπες μελέτες και βιβλιοκρισίες, κυρίως φιλολογικού, ιστορικού και αρχαιολογικού χαρακτήρα. Οι πρώτες διορθώσεις θα αποστέλλονται στους συγγραφείς, ενώ οι δεύτερες θα γίνονται με τη φροντίδα του Διευθυντή του περιοδικού. Για την καλύτερη και ταχύτερη υλοποίηση αυτών των διαδικασιών, παρακαλούνται οι συνεργάτες να τηρήσουν αυστηρά τις παρακάτω εκδοτικές οδηγίες, ώστε η ομογενοποίηση της μορφής των κειμένων να καθίσταται ευχερέστερη.
Ι. Υποβολη των κειμενων και μορφη τους
Τα κείμενα, τα οποία δεν πρέπει να έχουν εκδοθεί ή υποβληθεί και σε άλλο περιοδικό ή πρακτικά συνεδρίων, συλλογικούς τόμους κ.λπ., αποστέλλονται ως επισυναπτόμενα αρχεία στο ηλεκτρονικό ταχυδρομείο του Φιλολογικού Συλλόγου “Παρνασσός”, σε μορφή word, σε γραμματοσειρά Times New Roman των 12 στιγμών (ενώ οι σημειώσεις θα είναι γραμμένες στην ίδια γραμματοσειρά των 10 στιγμών), με διάστιχο 1,5. Όταν αρχίζει νέα παράγραφος, η πρώτη γραμμή ξεκινάει λίγο πιο μέσα, δημιουργώντας εσοχή περίπου 0,5 cm, χωρίς να προηγείται κενή αράδα. Ειδικότερα πρέπει να επισημανθεί ότι μορφή αμιγούς παραγράφου θα πρέπει να προσλαμβάνουν τα μεγάλα παραθέματα (που υπερβαίνουν τις τρεις γραμμές), γραμμένα με στοιχεία των 10 στιγμών, χωρίς χρήση κατωφερών εισαγωγικών. Σε αυτή την περίπτωση η παράγραφος ξεκινάει χωρίς εσοχή, αλλά προηγείται και έπεται κενή αράδα. Επίσης και η παράγραφος που ακολουθεί, μετά την κενή αράδα, δεν ξεκινάει με εσοχή (όπως συμβαίνει και με την πρώτη αράδα του κειμένου μετά τον τίτλο). Όσον αφορά στα ποιητικά παραθέματα, χρησιμοποιούνται πλάγια γράμματα (και εάν οι στίχοι παρατίθενται καταλογάδην χωρίζονται με πλαγιογραμμές /).
Για τα γραμμένα στην ελληνική κείμενα ακολουθείται και το μονοτονικό και το πολυτονικό σύστημα, ενώ μπορούν να φιλοξενηθούν και κείμενα ξενόγλωσσα. Ο αριθμός των λέξεων θα πρέπει να κυμαίνεται από 4000 έως 6000 (με δυνατότητα μικρής υπέρβασης). Θα πρέπει να αποφεύγεται η χρήση γραμμάτων μαύρων (bold), αραιών ή υπογραμμισμένων. Εάν γίνεται χωρισμός της εργασίας σε υποκεφάλαια με χρήση υποτίτλων, τότε αυτοί πρέπει να αναγράφονται με κεφαλαία γράμματα και να είναι κεντραρισμένοι. Η αρίθμησή τους (εάν κρίνεται απαραίτητη) θα πρέπει να γίνεται με χρήση αραβικών αριθμών (ωστόσο ο ΠΡΟΛΟΓΟΣ και ο ΕΠΙΛΟΓΟΣ θα παραμένουν χωρίς αρίθμηση). Προσοχή, όταν ο τίτλος και οι υπότιτλοι εκτείνονται σε περισσότερες από μία αράδες, τα άρθρα και οι αντωνυμίες δεν θα πρέπει να χωρίζονται από τις λέξεις στις οποίες αναφέρονται.
Σε κάθε κείμενο θα πρέπει να προτάσσεται το πλήρες ονοματεπώνυμο του συγγραφέα (στη γλώσσα που είναι γραμμένο το μελέτημα) και ακολούθως να δηλώνεται ο τίτλος του άρθρου κεντραρισμένος (με κεφαλαία γράμματα). Μετά την παράθεση του κειμένου, με τις συνοδευτικές υποσελίδιες σημειώσεις συνεχούς αρίθμησης, θα επιτάσσεται περίληψη αφενός στα ελληνικά, και αφετέρου στα αγγλικά ή σε άλλη ευρωπαϊκή γλώσσα (με απόδοση και του τίτλου στην ξένη γλώσσα). Καθεμιά από τις δύο περιλήψεις θα εκτείνεται περίπου σε 150-200 λέξεις.
ΙΙ. Συστημα παραπομπων
Οι παραπομπές δηλώνονται με εκθέτες που τίθενται πριν από τα σημεία στίξης του κειμένου και παραπέμπουν στις αντίστοιχες υποσημειώσεις, περιλαμβάνοντας απαραιτήτως τα παρακάτω στοιχεία, με την εξής σειρά και μορφή:
1. Το ονοματεπώνυμο του συγγραφέα, του οποίου παραπέμπουμε βιβλίο ή άρθρο, αναγράφεται πάντα στην ονομαστική σε πλήρη μορφή.
2. Εάν πρόκειται για βιβλίο, ο τίτλος θα πρέπει να αποδίδεται με πλάγιους χαρακτήρες, ενώ εάν πρόκειται για άρθρο (σε περιοδικό / εφημερίδα) ή για κεφάλαιο (σε συλλογικό τόμο / πρακτικά συνεδρίου), θα πρέπει να αναγράφεται ο τίτλος με όρθιους χαρακτήρες εντός κατωφερών εισαγωγικών « ». Στην περίπτωση αυτή, ακολουθεί με πλάγιους χαρακτήρες ο τίτλος του βιβλίου (περιοδικού, συλλογικού τόμου, εφημερίδας, τόμου πρακτικών) και ακολούθως το ονοματεπώνυμο του μεταφραστή (εάν πρόκειται για έργο μεταφρασμένο) ή του επιμελητή (εάν πρόκειται για συλλογικό τόμο). Με το ίδιο σκεπτικό, οι τίτλοι ποιημάτων, διηγημάτων, δοκιμίων αναγράφονται με όρθια στοιχεία, εντός κατωφερών εισαγωγικών, ενώ οι τίτλοι των συλλογών που αυτά ανήκουν σημειώνονται αμέσως μετά, με πλάγια στοιχεία.
3. Εάν πρόκειται για βιβλίο ενός συγγραφέα, θα πρέπει να αναγράφονται οπωσδήποτε: α΄. ο εκδότης (εάν δεν είναι γνωστός, θα αναγράφεται: χ.εκδ.), β΄. ο τόπος έκδοσης (εάν δεν είναι γνωστός, θα αναγράφεται: χ.τ.), γ΄. η χρονολογία (εάν δεν είναι γνωστή, θα αναγράφεται: χ.χ.), της οποίας θα προηγείται εκθέτης που θα δηλώνει αν πρόκειται για τη δεύτερη ή κάποια κατοπινότερη έκδοση, δ΄. ο αριθμός της σελίδας ή των σελίδων που παραπέμπουμε, με την ένδειξη: σ. ή σσ., αντίστοιχα, ε΄. ο αριθμός της υποσημείωσης που παραπέμπουμε, με την ένδειξη: σημ.
4. Εάν πρόκειται για πρακτικά συνεδρίων και συλλογικούς τόμους, θα πρέπει μετά τον εντός εισαγωγικών τίτλο του άρθρου και πριν από τον πλαγιότιτλο του βιβλίου να αναγράφεται το ονοματεπώνυμο του επιμελητή συνοδευόμενο από την εντός παρενθέσεων ένδειξη (επιμέλεια), η οποία και θα διαφωτίζει τον αναγνώστη ότι πρόκειται για συλλογικό έργο.
5. Εάν πρόκειται για περιοδικές εκδόσεις, θα πρέπει να αναγράφεται: α΄. ο πλαγιότιτλος του περιοδικού, όχι συντομογραφημένος (ο οποίος έπεται του εντός εισαγωγικών τίτλου του άρθρου στο οποίο παραπέμπουμε), β΄. ο αριθμός του τόμου και ο αριθμός τεύχους (αν υπάρχει) με μεσολάβηση μεταξύ τους πλαγιογραμμής /, γ΄. η χρονολογία εντός παρενθέσεων (στην περίπτωση που αναγράφουμε ημερομηνία, αυτή θα πρέπει να παρατίθεται ολόκληρη, δηλαδή με πλήρες το όνομα του μήνα), δ΄. ο αριθμός ή οι αριθμοί των σελίδων. Σημειώνουμε ότι, ακόμη και αν ο αριθμός του τόμου και του τεύχους σε κάποια περιοδικά δηλώνεται με αρίθμηση ελληνική (όπως συμβαίνει με τον Παρνασσό) ή λατινική (όπως συμβαίνει σε πολλά ξένα περιοδικά), αυτή θα πρέπει να αποδίδεται με την αντίστοιχη αραβική, για να επιτυγχάνεται ομοιομορφία.
6. Οι λέξεις επιμελητής (ή επιμέλεια), μεταφραστής (ή μετάφραση), Εκδόσεις (ή Εκδότης ή Εκδοτικός οίκος), θα πρέπει να αναγράφονται ολογράφως.
IΙΙ. Μη επαναληψη προαναφερθεντων στοιχειων στις παραπομπες
Προκειμένου να μην επαναλαμβάνονται συνεχώς τα ίδια στοιχεία, πρέπει να γίνονται συντμήσεις των παραπομπών ως εξής:
1. Όταν, σε δύο ή περισσότερες συνεχείς υποσημειώσεις, παραπέμπουμε στο ίδιο έργο, αναγράφουμε: Στο ίδιο (αντίστοιχο με το χρησιμοποιούμενο στα ξενόγλωσσα άρθρα: Ibidem, με πλάγιους χαρακτήρες, αφού υποκαθιστά μεταξύ άλλων και τον τίτλο), ενώ ακολούθως δηλώνονται αριθμοί σελίδων, σε περίπτωση που αυτές διαφέρουν από εκείνες της προηγούμενης υποσημείωσης.
2. Όταν, σε δύο ή περισσότερες συνεχείς υποσημειώσεις, παραπέμπουμε σε διαφορετικά έργα ενός συγγραφέα, τις επόμενες φορές, αντί για το ονοματεπώνυμό του, αναγράφουμε: Του Ιδίου / Της Ιδίας (αντίστοιχο με το χρησιμοποιούμενο στα ξενόγλωσσα άρθρα: Idem / Eadem).
3. Όταν παραπέμπουμε σε βιβλίο που έχουμε ήδη παραπέμψει προηγουμένως (σε όχι συνεχόμενες υποσημειώσεις), τότε εκτός από το ονοματεπώνυμο του συγγραφέα, αναγράφουμε και τον τίτλο του βιβλίου και κατόπιν: ό.π. (αντίστοιχο με το χρησιμοποιούμενο στα ξενόγλωσσα άρθρα: op.cit., με όρθιους χαρακτήρες, αφού δεν υποκαθιστά τον τίτλο, αλλά στοιχεία που αναγράφονται με όρθιους χαρακτήρες).
4. Όταν παραπέμπουμε σε άρθρο που έχουμε ήδη παραπέμψει προηγουμένως (σε όχι συνεχόμενες υποσημειώσεις), τότε εκτός από το ονοματεπώνυμο του συγγραφέα, αναγράφουμε και τον τίτλο του άρθρου και κατόπιν: ό.π. (αντίστοιχο με το χρησιμοποιούμενο στα ξενόγλωσσα άρθρα: op.cit., με πλάγιους χαρακτήρες, αφού υποκαθιστά μεταξύ άλλων και τον τίτλο περιοδικού, εφημερίδας ή συλλογικού τόμου, στοιχεία που αναγράφονται με πλάγιους χαρακτήρες).
ΙV. Χρηση εισαγωγικων, ορθογωνιων αγκυλων, παρενθεσεων, εκθετων
Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δίδεται στις παρακάτω περιπτώσεις:
1. Τα κατωφερή εισαγωγικά « » (που τα βρίσκουμε στο ελληνικό πληκτρολόγιο) τα χρησιμοποιούμε, όταν παραθέτουμε αποσπάσματα εντός του κειμένου μας (ή και εντός κάποιας υποσημείωσης).
2. Τα ανωφερή εισαγωγικά “ ” (που τα βρίσκουμε στο αγγλικό πληκτρολόγιο) τα χρησιμοποιούμε για παράθεμα τρίτου συγγραφέα, που ενυπάρχει σε απόσπασμα που παραθέτουμε.
3. Τις ορθογώνιες αγκύλες [ ] (που τις βρίσκουμε στο ελληνικό πληκτρολόγιο) τις χρησιμοποιούμε, όταν παρενθέτουμε δική μας επεξήγηση σε κείμενο άλλου.
4. Τις ορθογώνιες αγκύλες με αποσιωπητικά […] τις χρησιμοποιούμε, όταν αφαιρούμε φράσεις από παράθεμα άλλου συγγραφέα.
5. Τις παρενθέσεις ( ) τις χρησιμοποιούμε, μεταξύ της ένδειξης του Εκδοτικού Οίκου και της ένδειξης τόπου και χρόνου έκδοσης, όταν θέλουμε να δηλώσουμε την επιστημονική σειρά, στην οποία ανήκει ένα βιβλίο, στο οποίο παραπέμπουμε. Στην περίπτωση αυτή, περικλείουμε μέσα στις παρενθέσεις και εντός κατωφερών εισαγωγικών « » τον τίτλο της σειράς, ακολουθούμενο από τον αραβικό αριθμό που ανταποκρίνεται στην αρίθμηση που έχει το συγκεκριμένο βιβλίο σε αυτή τη σειρά.
Ο Διευθυντής του περιοδικού Παρνασσός
Καθηγητής Γεράσιμος Γ. Ζώρας