Επετειακό σημείωμα. Η ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ (20 Μαΐου 1941 – 29 Μαΐου 1941)

Η Μάχη της Κρήτης αποτελεί μια από τις πιο συγκλονιστικές, πρωτότυπες και παράδοξες μάχες του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου. Στην Κρήτη έγινε η πρώτη ρωγμή στο γερμανικό μύθο για το αήττητο του Άξονα, χαρίζοντας ανάταση και ανακούφιση στο Δυτικό Κόσμο και δίνοντας την ευκαιρία στους Ρώσους να αντιμετωπίσουν την επερχόμενη γερμανική λαίλαπα. Στην Κρήτη παίχτηκε η τρίτη πράξη του ελληνικού δράματος του έπους 1940-41, που άρχισε από τα βουνά της Ηπείρου, συνεχίστηκε στα Οχυρά της Μακεδονίας και Θράκης και έκλεισε στην Κρήτη!
Η κατάληψη της Κρήτης από τους Γερμανούς είχε τεράστια στρατηγική σημασία, γιατί θα αποτελούσε βάση εξόρμησης για τις δυνάμεις του Άξονα στις χώρες της Μέσης Ανατολής, στο Σουέζ, την Αίγυπτο και τη Βόρεια Αφρική, και θα εξασφάλιζε τις θαλάσσιες βρετανικές συγκοινωνίες μεταξύ Αλεξάνδρειας, Κύπρου και Μάλτας. Οι Γερμανοί, έπρεπε σε σύντομο χρόνο και με κεραυνοβόλες ενέργειες να καταλάβουν την Κρήτη για να συνεχίσουν τα κατακτητικά τους σχέδια προς Ρωσία, χωρίς χρονοτριβή, και να προχωρήσουν προς Μάλτα και Κύπρο. Η κατάληψη όμως της Κρήτης δεν ήταν εύκολη υπόθεση, γιατί ήταν σχεδόν αδύνατο να γίνει ενέργεια από τη θάλασσα, αφού οι Γερμανοί δεν είχαν αποβατικά πλοία για μια τέτοια μεγάλη επιχείρηση αφενός, και αφετέρου ο αγγλικός στόλος κυριαρχούσε στην Μεσόγειο. Αποφασίστηκε τελικά από τον Χίτλερ, μετά από τις προτάσεις του Αντιπτεράρχου Κουρτ Στούντεντ, η κατάληψη της Κρήτης να γίνει εξολοκλήρου από τον αέρα. Έτσι, για πρώτη και τελευταία φορά οι Γερμανοί έκαναν μια τέτοιας έκτασης και μορφής αεραποβατική επιχείρηση.

Ιωάννης Δ. Κακουδάκης
Αντιστράτηγος ε. α.
Επίτιμος Α΄ Υπαρχηγός ΓΕΣ
πρώην Διευθυντής της Διεύθυνσης Ιστορίας Στρατού του ΓΕΣ και
Πρόεδρος της Ελληνικής Επιτροπής Στρατιωτικής Ιστορίας του ΓΕΕΘΑ