Επετειακό Σημείωμα. 24-7-1923. Η Συνθήκη της Λωζάννης και οι θρησκευτικές ελευθερίες των μειονοτήτων

Η συνθήκη της Λωζάννης, που υπογράφηκε στις 24 Ιουλίου 1923, μεταξύ της Βρετανίας, της Γαλλίας, της Ιταλίας, της Ιαπωνίας, της Ελλάδας, της Ρουμανίας, του Σερβο-Κροατο-Σλοβενικού κράτους αφενός και της Τουρκίας, αφετέρου με την πρόβλεψη στο Άρθρο 1, ότι από της ενάρξεως ισχύος της η κατάσταση της ειρήνης, θα αποκαθίστατο οριστικώς μεταξύ των συμβαλλόμενων μερών.
Η ιστορική πραγματικότητα όμως διέψευσε την πρόβλεψη αυτή, δικαιώνοντας την ανάλυση του Αμερικανού Πρεσβευτή στη Σμύρνη, G. Horton, για τη συμπεριφορά των Τούρκων.
Η Τουρκία μεθοδικά και συστηματικά προσπαθεί να υπονομεύσει το κύρος της Συνθήκης με λόγια και με έργα, όπως αποδεικνύουν η παραβίαση της πρόνοιας του Άρθρου 14 για το ειδικό διοικητικό καθεστώς των νήσων Ίμβρου και Τενέδου, οι ξενηλασίες των Ελλήνων κατοίκων της Κωνσταντινουπόλεως κατά τις περιόδους Ελληνοτουρκικών κρίσεων (1954, 1964, 1974), η διατήρηση της 4ης στρατιάς στα παράλια της Μ. Ασίας με σαφή επιθετικό προσανατολισμό λόγω του μεγάλου αποβατικού στόλου, η εισβολή και κατοχή του βόρειου τμήματος της Κύπρου στις επιχειρήσεις του ΑΤΤΙΛΑ 1 και 2 το καλοκαίρι του 1974, με ανοχή και
συνενοχή όλων των Διεθνών Οργανισμών, η δίκη του ΝΑΤΟ, τις γκρίζες ζώνες στο Αιγαίο, το επεισόδιο των
Ιμίων, το casus belli και σωρεία άλλων απροκάλυπτων ή συγκεκαλυμμένων πράξεων.

Β. Λ. Κωνσταντινόπουλος
Πρόεδρος Φ.Σ. ΠΑΡΝΑΣΣΟΣ
Καθηγητής Πανεπιστημίου