Ομιλία Σεφέρη κατά την απονομή του Νόμπελ Λογοτεχνίας και αντιφώνηση μετά την απονομή

Ἄρχοντες, Κυρίες, Bασιλικὲς Ὑψηλότητες, Δεσποινίδες, Κύριοι
Τούτη τὴν ὥρα αἰσθάνομαι πὼς εἶμαι ὁ ἴδιος μιὰ ἀντίφαση. Ἀλήθεια, ἡ σουηδικὴ Ἀκαδημία ἀποφάσισε πὼς ἡ προσπάθειά μου σὲ μιὰ γλῶσσα περιλάλητη ἐπὶ αἰῶνες, ἀλλὰ περιορισμένη στὴν παροῦσα μορφή της, ἄξιζε αὐτὴ τὴν ὑψηλὴ διάκριση. Θέλησε νὰ τιμήσει τὴ γλῶσσα μου καὶ νὰ ― ἐκφράζω τώρα τὶς εὐχαριστίες μου σὲ ξένη γλῶσσα. Σᾶς παρακαλῶ νὰ μοῦ δώσετε τὴ συγγνώμη ποὺ ζητῶ πρῶτα-πρῶτα ἀπὸ τὸν ἑαυτό μου.