Έχοντας πλήρη συναίσθηση της ευθύνης που απαιτεί η διοίκηση του ιστορικού αυτού Συλλόγου, που αποτέλεσε την πρώτη Ακαδημία Γραμμάτων και Τεχνών της χώρας, υπήρξε το λίκνο του ελληνικού παρνασσισμού, δηλαδή της Νέας Αθηναϊκής Σχολής, συνδέθηκε με διαπρεπή πνευματικά ιδρύματα του εξωτερικού και βραβεύτηκε τρεις φορές στη Διεθνή Έκθεση των Παρισίων (1879, 1889, 1890) με αργυρό και χάλκινο μετάλλιο για την πνευματική και κοινωνική του δράση, έχουμε αναλάβει, μετά την οικονομική κρίση, μια αναγεννητική

προσπάθεια σε όλα τα επίπεδα (Ελεύθερο Πανεπιστήμιο, εγγραφή γυναικών ως μελών, κινητοποίηση των Αντεπιστελλόντων μελών για επέκταση της δραστηριότητάς μας στην επαρχία, προσέλευση νεολαίας, διαγωνισμούς εικαστικούς και λογοτεχνικούς, εκδηλώσεις λόγου και μουσικής, αξιοποίηση της περιουσίας μας κ.ά.), για να αναδείξουμε τον ΠΑΡΝΑΣΣΟ ως Πανελλήνιο Κέντρο Λόγου και Τέχνης με σεβασμό στην ιστορία και τις παραδόσεις του ελληνισμού.

Β. Λ. Κωνσταντινόπουλος