Το έργο δίνει την αίσθηση της ταχείας και άνετης εκτέλεσης, με φαρδιές και μακριές μονοκόμματες πινελιές που αποδίδουν τις ανηφορικές γραμμές των λόφων, την κίνηση των σύννεφων, την πλούσια βλάστηση στο δεξί μέρος της σύνθεσης. Η επιλογή της χρωματικής γκάμας είναι εντυπωσιακή και παραπέμπει στις χρωματικές προτιμήσεις των φωβιστών: μωβ για τις μακρινότερες κορυφογραμμές, έντονο μπλε για τον ουρανό, κοκκινοκεραμιδί για τα χωράφια, πορτοκαλί για την εικόνα του κάστρου που υποβάλλεται και που αποτελεί κατάληξη του κεντρικού άξονα της σύνθεσης. Οι φιγούρες των χωρικών παρέχουν την αίσθηση της ανθρώπινης παρουσίας στο τοπίο, ορίζοντας τα μεγέθη και αναιρώντας τη μοναχικότητα που, με μια πρώτη ματιά, αποπνέει το σύνολο.